Calígone sigue enfadada con Erasino, que también ha vuelto herido al campamento. A pesar del rencor, todavía lo quiere y siente pena por él. Sabe que puede curarlo con sus conocimientos médicos y con una pócima que siempre lleva consigo y que le enseñó a preparar su madre. Muy altiva, se acerca a Erasino quien, con voz entrecortada por el dolor, le dice: “Te enfadaste sin motivo, sólo te quiero a ti. No estaba cortejándola, solamente la ayudaba a sacarse una espina que se había clavado en el pie. Es muy guapa y una experta amazona, es verdad, pero no estoy enamorado de ella, sólo te quiero a ti”.

Η Καλιγόνη εξακολουθεί να είναι θυμωμένη με τον Εράσινο, ο οποίος επέστρεψε και αυτός τραυματισμένος στην κατασκήνωση. Αφού πέρασε η μνησικακία, ακόμα τον αγαπάει και τον λυπάται. Ξέρει ότι μπορεί να τον γιατρέψει με τις ιατρικές της γνώσεις και με ένα φίλτρο που πάντα έχει μαζί της που έμαθε να το παρασκευάζει από τη μητέρα της. Πολύ αγέρωχη, πλησιάζει τον Εράσινο ο οποίος με κόμπους στη φωνή λόγω του πόνου, της λέει: «Θύμωσες χωρίς λόγο, μόνο εσένα αγαπάω. Δεν την χάιδευα, απλά τη βοηθούσα να βγάλει ένα αγκάθι που είχε καρφωθεί στο πόδι της. Είναι πολύ όμορφη και έμπειρη Αμαζόνα, είναι αλήθεια, αλλά δεν είμαι ερωτευμένος μαζί της, μόνο εσένα αγαπάω».

Caligone ist immer noch wütend auf Erasinus, der ebenfalls verwundet ins Lager zurückgekehrt ist. Trotz ihrer Verbitterung liebt sie ihn immer noch und hat Mitleid mit ihm. Sie weiß, dass sie ihn mit ihrem medizinischen Wissen und einem Zaubertrank heilen kann, den zu brauen ihre Mutter ihr beigebracht hat und den sie immer bei sich trägt. Hochmütig nähert sie sich Erasinus, der mit schmerzverzerrter Stimme flüstert: „Du bist ohne Grund wütend geworden. Ich will nur dich. Ich habe ihr nicht den Hof gemacht, sondern ihr nur geholfen, einen Dorn zu entfernen, der in ihrem Fuß steckte. Sie ist sehr hübsch und eine gute Reiterin, das stimmt, aber ich bin nicht in sie verliebt. Ich will nur dich.“